Bron: Consudel, september 2022 :
Terwijl Poetin speelt met de gaskraan, probeert Europa zich als unie opnieuw uit te vinden. Maar de verschillen per EU-land in aanpak zijn des te groter. Waar landen als Spanje en Italië hun bedrijfsleven compenseren op gebied van energie, is daar in Nederland geen sprake van. Sterker nog, minister Van Gennip (SZW) roept bedrijven ook nog eens op de salarissen structureel flink te verhogen. Iets waar zelfs De Nederlandsche Bank geen voorstander van is, omdat dit de recordinflatie verder kan aanjagen. Schoorvoetend neemt het kabinet in elk geval vanaf 1 januari maatregelen om huishoudens enigszins tegemoet te komen.
Klik hier voor de Consudel column van Theo Heere
Ondertussen zucht het bedrijfsleven onder de torenhoge prijzen van gas en elektriciteit. Best opmerkelijk voor een land dat zelf gas exploiteert, en waar desondanks burgers en bedrijfsleven de opeen-na-hoogste gasprijs binnen de EU neertellen. En daar bovenop komen voor bedrijven serieuze uitdagingen als hoge grondstofprijzen en personeelskrapte. VNO-NCW heeft inmiddels zowel kwantitatief als kwalitatief - lees praktijkvoorbeelden verzamelen - onderzoek gedaan naar de impact van de huidige crisis op bedrijven. Dit om het kabinet de ernst van de situatie in te laten zien en te tonen waar het nu echt verkeerd gaat. Dan is het wel erg pijnlijk te vernemen dat bepaalde politici het juist wel goed vinden dat de staat veel verdient aan de situatie: ‘Want dat levert geld op voor verduurzaming.’ Zij zien compensatie als subsidie voor energieverbruik en sturen op verbruiksvermindering. In praktijk komt juist het belang van de burger in het geding. Immers, faillissementen betekenen baanverlies en andere langdurige schade. Verduurzaming van het bedrijfsleven, waar ik zoals u weet groot voorstander van ben, is een stuk complexer dan zomaar een zak met geld ter beschikking hebben. Want zelfs de bedrijven die vandaag de dag nog steeds kapitaal hebben voor verduurzaming, lukt het vaak niet. Om de eenvoudige reden dat de beknellende energie-infrastructuur de bottleneck vormt. Een kwestie van wel van harte willen, maar ondanks financiële middelen en professionele plannen in praktijk niet kunnen.
Ik voorspel binnen niet al te lange tijd, zeg maar tegen einde kalenderjaar, een recessie-scenario dat naar mijn verwachting tegelijkertijd de huidige personeelskrapte sterk kan laten afnemen. Een analyse van ABN-AMRO steunt me in die recessie gedachte. Niet alleen de gestegen energieprijzen, maar ook het zwakke ondernemers- en consumentenvertrouwen maken de kans op een recessie voor de eurozone erg groot; zelfs als er in de komende tijd geen daadwerkelijke energietekorten ontstaan.
Koopkrachtverlies als gevolg van hoge inflatie leidt al tot minder consumptie van goederen in de eurozone. De consumptie van diensten zou in de komende maanden ook nog eens kunnen afzwakken, aldus de economen van ABN-AMRO. Ik zou zeggen: des te meer reden om onze producten te nuttigen, want iedereen is wel toe aan een genietmomentje. Gelukkig lijkt de afzet van onze leden vooralsnog stabiel.
Graag wil ik een lans breken voor de brood- en banketbakkers. Hun noodkreet en verzoek om snelle overheidscompensatie voor hun vaak vertienvoudigde(!) energierekening verdient alle steun. Het geeft concreet aan hoe bedreigend de situatie is. Terecht zochten zij de media op om hun nood kenbaar te maken. Ook de zoetwarenbranche wordt getroffen door torenhoge energierekeningen. Gezien de zeer ernstige case van de bakkers, hebben we ons richting media wat meer op de achtergrond opgesteld. Maar laat er geen misverstand over bestaan: ik roep het kabinet op zo spoedig mogelijk het bedrijfsleven te gaan compenseren voor de energiekosten!
Behalve directe actie vanuit de overheid is er nog een partij waar ik een beroep op zou willen doen: supermarkten. Want verschraling van het aanbod in supermarkten ligt op de loer. Denk maar aan de grote kostprijsproblemen bij leveranciers als gevolg van de energiecrisis en de schaarste aan grondstoffen. Het vrijwel verdampen van de marges kan voor de kleine(re) leveranciers simpelweg een faillissement inhouden en bij de grotere tot harde keuzes leiden als het gaat om wie wat nog geleverd krijgt. Kortom, supermarkten wacht niet te lang met handelen en accepteer de hogere inkoopprijzen aangezien onze leden niet alle financiële schokken kunnen absorberen.